روش اجرای میخگذاری و مهاربندی

گام اول:برداشتن یک دهانه(Panel) خاک (در کارگاهها به پنل¬برداری معروف است)
ابتدا توسط بیل مکانیکی بخشی از خاک برداشته می¬شود تا به دیواره¬ی گود برسیم که عمدتا در مرز با زمین همسایه می¬باشد. پس منظور از پنل¬برداری همان خاکبرداری است.
گام دوم: رگلاژ دستی
سپس کارگران به کمک کلنگ اقدام به تسطیح دیواره می¬کنند تا به راحتی انکان نصب مش بر روی آن فراهم باشد. پس از تسطیح دیواره میلگردهای بریده شده¬ی فولادی به طول 50 سانتی¬متر را درون خاک می¬کوبند تا مش به روی آن نصب شود.

شکل1- پنل برداری پس از اجرای شاتکریت و تزریق گمانه و بستن صفحه

شکل2- رگلاژ دستی دیواره گود پس از خاکبرداری

گام سوم: نصب مش
سپس ورق مش بر روی میخها قرار گرفته شده و تراز می¬شود تا کج نباشد. منظور از میخها میلگردهای 14 با طول تقریبی 50 سانتی¬متر است که مطابق شکل به گونه¬ای درون دیواره¬¬ی گود کوبیده می¬شوند تا نقش تکیه¬گاه را برای مش ایفا کنند.

شکل3- نصب مش

گام چهارم: اجرای شاتکریت
سپس پاشش شاتکریت بر روی پنلی که مش¬بندی شده انجام می¬شود.
تا اینجای کار ارتفاعی از خاک که توسط بیل برداشته شده و معمولا حداکثر تا 5/2 متر می¬باشد شاتکریت شده است، به عبارتی به طور موقت محافظت شده است. اکنون وقت پایدارسازی گود می¬باشد. به این منظور باید اقدام به حفاری گمانه در دیواره¬ی گود نمود.

شکل4- اجرای شاتکریت

گام پنجم: حفاری گمانه
با ماشین حفار و با زاویه¬ی مندرج در نقشه¬های اجرایی که معمولا 15 درجه برای نیل و 10 درجه برای اجرای انکر نسبت به افق است و با فواصل مشخص نسبت بهم طبق نقشه¬های اجرایی اقدام به حفاری گمانه درون دیواره می-کنند.
معمولا فاصله گمانه¬ها نسبت به یکدیگر در میخگذاری در حدود 5/1 تا 2 متر و در مهاربندی در حدود 5/2 تا 3 متر می¬باشد.

شکل5- حفاری گمانه

گام ششم: کاشت میلگرد (در میخگذاری) و رشته (در مهاربندی) درون گمانه
تا مرحله¬ی قبل یعنی تا حفاری گمانه مراحل اجرا در هر دو روش پایدارسازی گود یعنی میخگذاری و مهاربندی یکسان است. اما در این مرحله در صورتی که قصد اجرای میخگذاری داشته باشیم یک میلگرد 28 یا 32 یا 40درون گمانه قرار داده و سپس سر گمانه را با گچ می¬بندیم. پیش از قرار دادن میلگرد درون گمانه باید شیلنگهای تزریق ورود و خروجی توسط سیم مفتول به میلگرد متصل شود تا امکان تزریق درون گمانه فراهم شود. در صورتیکه روش مهاربندی مدنظر باشد به جای میلگرد باید رشته درون گمانه کاشته شود.

شکل6- جایگذاری گمانه با قطر 40

گام هفتم: تزریق درون گمانه
سپس به کمک پمپ تزریق و شیلنگهای ورود و خروج که به میلگرد متصل کرده¬ایم می¬توانیم نسبت به تزریق درون گمانه اقدام کنیم.

شکل7- تزریق گمانه

گام هشتم: پیش کشیدن رشته¬ها
تفاوت دیگر میخگذاری و مهاربندی در کشیدن رشته¬ها در روش مهاربندی و عدم پیش¬کشیدگی میلگرد در روش میخگذاری می¬باشد. به این منظور دست کم 9 روز پس از تزریق نسبت به پیش¬کشیدن رشته¬ها اقدام می¬نماییم.

شکل8- پیش کشیدن مهارها در انکراژ

گام نهم: پنل برداری تراز پایین¬تر
با توجه به اینکه پایدارسازی این تراز به پایان رسید می¬توان نسبت به پنل برداری تراز پایین¬تر و اجرای همین مراحل به منظور پایدارسازی تراز پایینی اقدام نمود.
تفاوت دیگر بین دو روش میخگذاری و مهاربندی که باعث هزینه¬ی بیشتر سیستم مهاربندی و در عین حال تغییرشکل کمتر آن می¬شود در صورت نیاز استفاده از ستونهای فلزی دوبل پاباز در فواصل کاملا 3متری یکدیگر می-باشد که موجبات کاهش تغییرشکل دیوار¬ه¬ی گود را در قیاس با سیستم میخگذاری فراهم می¬کند. در میخگذاری این ستونهای فولادی وجود ندارد و زمانی میخها شروع به مقاومت در برابر تغییرشکل می¬کنند که دیواره¬ی گود حرکت کند. به عبارتی تا وقتی دیواره¬ی گود حرکتی ندارد میخها هم نقشی نخواهند داشت زیرا در طول تماس دوغاب و خاک اصطکاکی بسیج نمی¬شود که بر این اساس گفته می¬شود میخها منفعل طراحی می¬شوند. اما در روش مهاربندی در صورت نیاز استفاده از ستونهای فولادی دوبل باعث افزایش صلبیت خمشی دیواره¬ و کاهش تغییرشکل آن در برابر بارهای سازه مجاور گود می¬شود. به این منظور حفاری گمانه از وسط ستون پاباز صورت پذیرفته و طبیعتا رشته¬ها در وسط این ستونهای پاباز قرار می¬گیرند. سپس وقتی در فواصل قائم نزدیک به 3متری پیش¬کشیده می¬شوند باعث چسبیدن کامل ستون دوبل به دیواره¬ی گود می¬شود. به این ستونهای دوبل پاباز، شمع نگهدار گفته می¬شود. نکته¬ی دیگری که باید در تفاوت میخگذاری و مهاربندی مدنظر قرار داد آن است که در میخگذاری کل گمانه¬ی حفاری شده دوغاب¬ریزی می¬شود. اما در مهاربندی دو بخش وجود دارد: طول دوغاب ریزی شده و طول دوغاب ریزی نشده. در بعضی مراجع به طول دوغاب ریزی شده طول گیردار و به طول دوغاب ریزی نشده طول آزاد می¬گویند که ما هم به دلیل سادگی از این تعابیر استفاده می¬کنیم. سپس وقتی دوغاب ریزی انجام شد و زمان پیش کشیده کردن رشته¬ها فرا رسید با اعمال کشش توسط جک به منظور پیش¬کشیدگی رشته¬ها، طول گیردار باید بتواند این کشش را تحمل کند.